• Zomerkamp Soesterberg

's Nachts om 4 uur per fiets vertrokken vanaf het station te Voorburg.......

JEUGD LUCHTVAART BRIGADE
VERSLAG KAMP SOESTERBERG 9 t/m 14 Augustus 1954
GROEP 's-GRAVENHAGE
(Samengesteld uit de verslagen welke door de cadetten werden gemaakt).

Na aankomst en invulling van "veiligheidsformulieren" zou een krans worden gelegd bij het monument. Helaas ontbraken vijf cadetten, die met pech aan de fiets waren achtergebleven.

De groep marcheerde naar het monument, kap.vl. Boelig, met aan zijn zijde Commandant Van der Caaij en cadet Jonker, stelden zich voor de groep op. Ter weerszijden van het monument stonden leden van het Luchtmacht Bewakings Korps. Het geheel stond onder commando van Sectie-Commandant Van Wijck. Nadat het commando: "Brengt eregroet" was gegeven, reikten 2 leden van het L.B.K. de grote krans met een lint "Groep Den Haag Jeugd Luchtvaart Brigade" over aan commandant Van der Caaij en cadet Jonker, die samen de krans aan de voet van de naald neerlegden.

De plechtigheid maakte grote indruk op allen en verliep goed. Na het commando "In de houding - staat" werd afgemarcheerd naar de nissenhutten om de groep onder te brengen. Inmiddels waren de pechvogels op de basis aangekomen. Zij werden, ondanks uniform, door een "barse" L.B.K.'er netjes opgebracht naar de afdeling Veiligheid, zoals later bleek.

De strozakken werden gevuld, bedden opgemaakt enz. alles wat voor deze week nodig was, werd in orde gemaakt, o.m. een vlaggemast, uitreiking riemen en gereedmaken zomertenue. Hierna werden wij door overste J. Roukens, commandant van de basis, geinspecteerd. Intussen begonnen verschillende magen behoorlijk te knorren, omdat de cadetten hun meegenomen brood onderweg reeds opgegeten hadden. Pas tegen een uur of vijf werden wij gefoureerd met brood, hetgeen na zo'n lange dag wel wat tegenviel.

Het comfort was deze dag niet zo best, wij hopen dat het in de komende dagen beter zal worden.

Om ± half acht gingen we naar de bioscoop in het dorp. Vermoedelijk werd de film "Allen zijn wij moordenaars" niet geheel naar waarde geschat, ofschoon er een zeer goede ondergrond in zat. Er waren vele op- en aanmerkingen over.

Na afloop om ± half twaalf kregen wij nog warm eten en om 1 uur lagen alle cadetten rustig te slapen.

Dinsdag 10 augustus
Wacht en corvee: Burger, Engelen, Fresco, Groot Hofmeyer en Ivens.

Doordat het eten veel te laat kwam, waren wij na veel haasten eerst om 09.30 uur in de briefing-room. Onderweg werd nog het commando "looppas" gegeven, omdat een geweldige regenbui op onze uniformen neerplaste. De kampleider zorgde in de loop van de dag voor prima grondzeiltjes, die als regencape konden worden gebruikt, hetgeen ons in een troep spoken veranderde. In de briefing-room besprak overste Broers de indeling en organisatie van de vliegbasis.

Nadat deze het woord had gevoerd, kwam de luitenant Bakker spreken. Deze sprak met de J.L.B. "poppetjes" over de opleiding op de Meteor en de Thunderjet. Ook vertelde hij over zijn eigen belevenissen, o.a. in Indonesië.

Na de middagmaaltijd gebruikt te hebben, ging men naar de Technische Dienst, alwaar Kapitein Schanstra een praatje over staalmotoren hield. Ook besprak hij diverse inspecties op de basis aan de Meteors verricht. Als bijzonderheid vermeldde hij dat er reeds door de Koninklijke Luchtmacht 1800 modificaties aangebracht waren. Na een bezoek aan de hangars werd het technische gedeelte van deze dag besloten.

's Avonds hadden wij toestemming het kamp te verlaten. velen gingen naar Amersfoort, sommigen naar Utrecht en Hilversum. Achteraf bleek, dat Sectie-Commandant Van Wijck ons blijkbaar op onze uitstapjes naar Amersfoort en het dorp Soesterberg had vergezeld. Vanmorgen wist hij n.l. van het macaroni recept, dat één van de cadetten in het Italiaans kan afdraaien. En over de beurt, die één der cadetten maakte tegenover iemand, die wist wie wij waren.

Woensdag, 11 Augustus

Wacht en corvee: Ouwersloot, Jacobs, Jonker, Markies, Meyer, Monna.

Na om 6 uur met veel moeite te zijn opgestaan was om 7 uur het "vlag hijsen". Dit vroege opstaan was noodzakelijk omdat wij om 8 uur in de instrumentmakerij moesten zijn.

In de instrumentmakerij worden de instrumenten gecontroleerd en zo nodig bijgesteld en gerepareerd. Het eerste instrument dat ons gedemonstreerd werd, was het ijk-apparaat voor hoogtemeters. Dit instrument werkt met een kwikkolom. Daarna zagen wij testapparaten voor blindvlieginstrumenten. De apparaten kunnen alle standen aan de instrumenten geven. Ook zagen wij een apparaat voor het ijken van instrumenten, die met luchtdruk werken, zoals hoogtemeter, snelheidsmeter. Bij alles werd een zeer duidelijke verklaring gegeven. Na de instrumentmakerij gingen we direct naar de fotodienst. Eerst werd een causerietje gehouden over de schiettechniek en daarna ging een groep naar het laboratorium, terwijl een tweede uitgelegd werd hoe een recorder-film aantoont of er al of niet raak geschoten is. In het laboratorium werden de nieuwe en oude instrumenten getoond. Met de nieuwe instrumenten werkt men 4x zo snel als met de oude. De schietfilms waren interessant maar onduidelijk, betere kwaliteit is echter niet nodig.

Na het middageten gingen wij vlug naar de briefing-room voor een causerie over de meteorologische dienst, kortweg meteo. De meteo luitenant was, zoals men kon horen, zeer enthousiast voor zijn vak. Zo verklaarde hij waarom het de laatste dagen zulk slecht weer was. 's Nachts was 23 mm regen gevallen, ofwel 2½ millioen liter op de landingsbaan. Wij maakten daarna een kleine rondgang door het administratieve gedeelte van de meteo. Daarna staken wij de landingsbaan over om de instrumenten van de meteo te bezichtigen, en ook de observatiepost. Na een klimpartijtje stonden we in het hart van de vliegbasis, n.l. de verkeersleiding in de top van de toren. Van hieruit worden de vliegtuigen gedirigeerd. Wij hadden het geluk, dat een Dakota kwam landen. Een van de militairen verklaarde de verschillende instrumenten. Na  een poosje werd het tijd om met een andere groep te wisselen.

Om 6 uur werd gegeten. Commandant Van Wijck waarschuwde tegen het misbruik van gekochte vliegerbroches. Velen gingen naar een film in "Huis ter Halve", slechts enkelen gingen naar Amersfoort en Hilversum.

Donderdag 12 Augustus.

Wacht en corvee: Van Boekhout, Naves, Netto, Plantenga, Prosman en Van der Schee.

Het opstaan was gesteld op 6 uur v.m., maar doordat het corvee te laat was, werd dit 06.30 uur. Het vlag hijsen werd daardoor wat later gesteld, maar desondanks konden wij - omdat we per fiets gingen - toch om circa 8 uur bij de Link Sectie zijn.

De twee links waren van een type, dat nog niet voor de J.L.B. gedemonstreerd was, n.l. van een nieuw Amerikaans type voor blindvliegtraining van straalvliegtuigen. Deze links waren volkomen electronisch en de indeling was zeer practisch doordaat het inwendige d.m.v. enkele handgrepen blootgelegd kon worden. De cadetten Semeyn, Van Zon en Van der Veen en ook de Commandant Van Wijck hebben hun beste kunnen laten zien op het gebied van instrument vliegen. Vooral de landingen kwamen er slecht af, daar de meesten vergaten dat vliegtuigen nog een onderstel hebben. De Heer Van Wijck vloog de tank leeg op een paar honderd meter van de baan en kon nog net de baan halen. Narrow escape!

Het volgende programmapunt was een causerie van Sgt.Vl. De Nijs. Daar deze verhinderd was werd hij vervangen door Sgt.Vl. Groenendijk. Deze heeft verteld van zijn ervaringen bij het verlaten van zijn vliegtuig met de schietstoel en verder heeft hij gepraat over formatie vliegen en het doel van de verschillende formaties.

Nadat wij naar de cantine waren geweest heeft Lt. Bizot van de Inlichtingen Dienst een humoristisch praatje over de indeling en taken van de verschillende onderdelen van de Inlichtingen Dienst gehouden. Verder heeft hij enkele voorbeelden van inlichtingen-bronnen gegeven en uitgelegd hoe verschillende inlichtingen worden verwerkt. Ons werd duidelijk dat de inlichtingenofficieren geen "poppetjes" zijn met sluipschoenen en gemene snorretjes. Na deze causerie werd de middagpauze gehouden.

Na het eten vertrokken we naar de brandweergarage. Hier werden wij rondgeleid door vaandrig Krikke, die ons het een en ander vertelde van de blussingsmethoden. Hevige vloeistofbranden worden meestal geblust met schuim. Op de grote crashtender zit een watertank en een reservoir met schuimverwekkend middel, b.v. chloormethyl of een bepaalde zeepsoort. De grote crashtender was juist aan zijn 3-maandelijkse schuimproef toe. Het apparaat werd in werking gesteld en een geweldige schuimregen daalde neer. Het schuim bezit ongeveer de viscositeit van zeer vet zeepsop, doch is veel zwaarder. Hierna werden ons de beide jeeps getoond. Deze zijn volledig uitgerust om bij een crash op te treden. Zij hebben breekgereedschappen, een electrische zaag, waterpomp en flessen schuimblusmiddelen aan boord. Het personeel van de brandweer, dat wacht heeft, heeft wit-wollen pakken aan. Wol brandt n.l. niet, schroeit alleen maar, zodat zij enige tijd dicht bij het vuur kunnen blijven.

Na deze excursie gingen wij weer naar de briefingroom, waar wij een lezing kregen van Sgt. Van der Berg over vliegtuigherkenning. Hij wees ons door middel van geestige uitdrukkingen op de kenmerken van diverse vleigtuigen. Zo noemde hij b.v. de Mustang "een zwangere eend". De belangrijkste punten, waaraan men een vleigtuig kan herkennen, zijn 1) vleugels, 2) romp, 3) staart, 4) motoren, 5) landingsgestel. Verschillende militairen volgen cursussen in vliegtuigherkenning. Zij krijgen telkens weer dezelfde silhouetten of foto's te zien mar met steeds kortere tijd. Deze vleigtuigherkenning is zeer belangrijk, vooral voor jachtvliegers en luchtdoelartilleristen. Het is tenminste in de "Battle of Britain" vaak voorgekomen, dat vliegtuigen door eigen afweer neergehaald werden.
Hij besloot met een verklaring van de typeringen van de verschillende vliegtuigen. Al met al een interessante lezing, die tot gevolg had dat enkele cadetten aan de eerstvolgende herkenningswedstrijd willen meedoen; leiding cadet Meyer.

Marcherend gingen wij naar de bios in de ontspanningszaal. De fim "Jungle Jim" was 3e rangs. Er waren negerkrijgers met brillen op en ze vielen na één maal kopje duikelen dood neer!

Vrijdag 13 Augustus

Wacht en corvee: Wigboldij, Semeyn, Tisseur, Trapman, Van der Veen en Visser.

Na de reveille, het appèl, het vlag hijsen en het ontbijt, gingen we per fiets naar de medische afdeling van de vleigbasis. Deze afdeling ligt in het dorp zelf.
Daar werd ons in de studiezaal door de plaatsvervanger van Dr Verbeek de noodzaak van het gebruik van een zuurstofmasker (waarvan wij inmiddels ieder een exemplaar in ontvangst genomen hadden) uitgelegd. Vervolgens bezochten wij de lage-druk caissons, waarin wij het gevoel, dat een jetvlieger moet hebben, zelf hebben kunnen ondervinden. Daarna werd de Martin-Baker schietstoel-trainer bekeken en geprobeerd. De luitenant schoot zichzelf omhoog (versnelling 10 g) en verschillende cadetten bezochten eveneens het topje van de 15 m. hoge mast (draaien maar!). Zij werden niet afgeschoten, omdat zij niet vliegmedisch waren gekeurd. Daarna werd in de donkere kamer het nachtzien beproefd en vervolgens het evenwichtsgevoel. Per fiets ging het weer naar het bivak.

Het middag-programma van deze dag zou bestaan uit een filmvoorstelling. Vertoond zou worden de oorlogsfilm "The fighting Lady". Aanvankelijk zou het programma om 3 uur beginnen, maar door een gesprek van de voormannen van Boekhout en Burger met de Kapitein Boelig werd de aanvang gesteld op 2 uur en zou het filmprogramma aanzienlijk worden uitgebreid. "The fighting Lady" was de bijnaam van een vliegdekschip, de Yorktown, dat in de laatste wereldoorlog dienst heeft gedaan bij de Amerikaanse Marine. De film bestond uit een aaneenschakeling van filmopnamen, die door de boordcamera's van de jachtvliegtuigen werden gemaakt. Ook waren er opnamen van crashes op het vliegdek e.d.

Na een korte pauze werd er een film vertoond, getiteld "Mannen in overall". Hierin werden de verschillende mogelijkheden getoond, die de Koninklijke Luchtmacht biedt voor grondpersoneel. Verkeersleiding, technische beroepen e.d. lieten zien dat er inderdaad vele beroepen zijn, die bij de jongeren graag aangegrepen worden.
Afgezien van de grote warmte, die in de briefing-room heerste, kon men spreken van een goedgeslaagde en welbestede middag.

Direct hierna ging een 15-tal cadetten onder leiding van Sectie-Commandant Van Wijck zwemmen in het natuurbad Soesterberg. Monna en Meyer keerden niet terug, waren echter niet verdronken!

's Avonds werd de groep in drieën gesplitst. De grootste groep ging naar het Katholiek Militair Tehuis om er de avond door te brengen, terwijl een kleinere groep naar het Protestantse Tehuis vertrok. De groepen kwamen te laat door het verschrikkelijke weer. De dominee W. van der Veen en de aalmoezenier Verbeten hadden ons dan ook al "afgeschreven" en waren met ander werk bezig. De derde groep bleef in de nissenhutten achter.

Zoals in ieder kamp was het de laatste nacht in het kamp feest. Zelfs Commandant Van Wijck onderging de teil-doop, omdat hij het appèl van Zaterdag niet later dan 07.00 uur wilde stellen!

Zaterdag 14 Augustus

Corvee: Burger (had Dinsdag gewisseld met Van Zon), Westerduin, Whitlau, Zielschot, Zuidema en Dorrepaal.
Het programma vermeldde: Inlevering van materiaal en vertrek.
Doordat vele cadetten extra hard gepord moesten worden, kwam het vlag hijsen eerst om 08.30 uur, waarna ontbijt.

(einde verslag - zie volgende pagina)