J LB ZOMERKAMP 1963

"Nog enige dagen scheiden ons van het zomerkamp der J.L.B."….., zo begon het liftnummer van juli, waar alle bijzonderheden en bepalingen over het betreffende kamp in stonden.

Aangezien dit mijn eerste J.L.B.-kamp zou worden en ik behalve enige, misschien wat sterke, verhalen van andere cadetten uit onze groep verder nog niet op de hoogte was met de gang van zaken in deze kampen, heb ik dit nummer helemaal doorgelezen en kwam tot de prettige conclusie dat dit een interessante week zou worden.
Maandag 29 juli was de grote dag met veel zonneschijn. Om acht uur zouden we bij het Groothandelsgebouw met een militaire bus naar "de Kooy^" vertrekken.
We vertrokken met een ploegje van 20 cadetten, zodat de bus ongeveer voor de helft vol was. Maar dit bleef niet lang zo, want toen de groep Den Haag er eenmaal goed en wel bijzat, was hij propvol. En toen begon de uiteindelijke rit naar "de Kooy".
Nadat we aangekomen waren, uitgepakt hadden, een bed en opbergkast veroverd hadden en op een mededelingenbord hadden gezien in welke groep we waren ingedeeld, stelden we ons rond de vlaggemast op, waar allereerst de vlag gehesen zou worden.  Maar op het kritieke moment bleek dat de J.L.B.-vlag er nog niet was en dus werd er maar een andere gehesen. Hierna volgde een toespraak door de Nationaal Commandant, waarin hij ons welkom heette en ons een prettige week met veel mooi weer toewenste. De aspirant-cadetten, die in een aparte groep waren samengevoegd, werden vervolgens tot cadet geïnstalleerd. De afmars naar de eetzaal maakte een einde aan dit eerste appèl.
Na het eten gingen we, na een korte busrit naar Den Helder, een rondvaart door de havens maken en een bezoek brengen aan het marinemuseum "het peperhuisje". 's Avonds werden op de basis, na enkele repetities, de orde-oefeningen wedstrijden gehouden. Door de weinige training en de vele nieuwe cadetten was ons resultaat niet al  te best.
Na 's nachts wat geslapen te hebben, begon de dinsdag om zeven uur met mooi weer.
Toen het ontbijt ons allen goed gesmaakt had, vertrokken de groepen A en B per bus naar Den Helder, waar we op een sleepboot van de Kon. Marine stapten die ons naar Texel zou brengen. Maar onderweg kwam er een klein bootje langszij, waar we allemaal op moesten. En zo ging het naar de mil. haven van Texel, waar bij aankomst de groepen A en B gesplitst werden; groep A vertrok per truc naar het vliegveld van Texel, terwijl  groep B in een landingsbootje werd geplaatst.
Er ging een gerucht de ronde dat we een landing op het strand zoudon maken, dus trok   iedereen zijn zwembroek aan en bond zijn kleren om zijn nek of aan elkaar.
Het gerucht werd spoedig werkelijkheid en het "invasielegertje" trok luid schreuwend over het lange strand naar de duinen, zoekend naar een geschikte plek om de eerste  uren niets anders meer te doen dan af en te zwemmen, in de zon te liggen en te eten.
Tegen de middag begon de opmars naar de haven, die, als bleek, vlak achter de duinen lag. Daar werd er met de andere groep van programma gewisseld on begon er een  enerverende rit op harde banken over een zeer slechte weg in een truc naar de andere  kant van het eiland, waar het vliegveldje lag.
Daar aangekomen werden we door de Nat.Commandant over de vijf toestelletjes  verdeeld (3x Saab Safir; 2x Piper Cub) en vervolgens maakte iedereen een vlucht.
Tijdens deze vlucht kon je het gehele eiland Texel overzien. En omdat het, behalve in de   richting van Friesland, waar wat nevel hing, overal bijzonder helder was, waren ook   Noord-Holland, de Afsluitdijk en Vlieland, waar jagers van de Kon. Luchtmacht   schietoefeningen aan het houden waren, te zien.
Nadat het toestel (Saab) het vliegveldje opgezocht had en op het hobbelige veldje geland was, en iedereen zo langzamerhand van zijn vlucht was teruggekeerd, werd het   tijd om terug te gaan en toen we op dezelfde wij als 's morgons, alleen dan in   omgekeerde volgorde, op de basis teruggekeerd waren, werden de ervaringen van die dag met de andere groepen uitgewisseld en werd er druk gepraat met de inmiddels aangekomen buitenlandse cadetten.
's Avonds na het eten volgde er een filmprogramma met o.a. een film over de   Nederlandse Fokker Friendship die in het Engels gesproken werd. Tussen de films was er  de wedstrijd Vliegtuigherkenning, waarbij soms wat onduidelijke silhouetten van   vliegtuigen twee seconden op het doek verschenen om vervolgens plaats te maken voor acht seconden om het toestel volledig op te schrijven. Nog een film erna, en toen naar bed.
Woensdag 31 juli. Alweer mooi weer! Na te hebben ontbeten, vertrokken de groepen A en B plus buitenlandse cadetten naar Den Helder, naar de marinecantine " 't Huys Tijdtverdrijf" om daar een filmprogramma te zien over oefeningen van de marine, mariniers, enz.
's Middags werd er weer gewisseld en nu bezochten we een van de jagers, waar we door vele nauwe luiken kropen en langs steile ladders klommen om alle machines en
apparaten to zien, wat overigens heel interessant was. Hierna per bus terug naar "de Kooy" om daar te eten en vervolgens plannen voor de vrije avond te maken, waarbij je, mits opgegeven bij de kampstaf, de basis mocht verlaten. Natuurlijk kon je ook op de basis blijven en je daar amuseren; hoe het ook zij, iedereen moest er voor zorgen om 11 uur terug te zijn in de barak.
Donderdag was het voor mij al vroeg dag, vanwege het corvee, het programma van die dag (zwemmen en bezichtiging van de Karel Doorman) zou ik dus moeten missen, maar daartegenover stond, dat ik, in dit geval de volgende dag, een zweefvlucht mocht maken. In ieder geval moest ik met nog enige andere cadetten om zes uur opstaan om de ontbijttafels klaar te maken, tijdens het eten aanvullende voorraden hagelslag, boter, brood en thee aanvoeren en na het eten onmetelijke stapels borden en manden vol bestek afwassen, afdrogen en opbergen. Na dit vermoeiende karwei konden we enige uurtjes rust genieten, maar eerst moesten er nog wat aardappels "gepit" worden. Maar eindelijk dan toch wat rust, hoewel niet lang, want 's middags en 's avonds wachtte opnieuw een grote portie werk.
De avond werd grotendeels in beslag genomen door de wedstrijd luchtvaartkennis, waaraan iedereen moest deelnemen. Na de inlevering van de antwoorden van de opgaven kregen we bij de uitgang wat fotomateriaal (de eersten hele boekwerken, de laatsten enkele foto's). In de kantine ontving ik na het bovenste gedeelte van de vragenlijst ingeleverd te hebben, een gratis consumptie, en kon ik nog wat napraten of naar de t.v. kijken, maar om 11 uur was het weer bedtijd.
Vrijdag: misschien is het vervelend om het weer te zeggen, maar toch bijzonder fijn om te hebben, nog steeds hetzelfde prachtige weer, dus een uitgelezen dag voor een zweefvlucht. Nadat alle groepen gezamenlijk naar Den Helder waren gegaan en tevens de buitenlandse cadetten vertrokken waren, gingen wij, de e-corveeërs, naar het veld om te zweefvliegen. Dit nam verder de hele ochtend in beslag.
's Middags deden we weer met het programma mee en nu ging het naar de  marinekazerne Erfprins, waar o.a. de artillerieschool gevestigd is. Vanwegeo het mooie weer werd de rondleiding verkort, om plaats te maken voor een kort zwemfestijn in zee, waarna we weer met een sneltreinvaartje met de bus naar het vliegkamp teruggingen.
Na het eten de prijsuitreiking van de drie gehoudon wedstrijden, gevolgd door de feestavond, die gehouden zou worden op de kermis van Medemblik. De stemming in de bus was opperbest. De avond was mede door enige vrljkaartjes bijzonder gauw om.
Deze nacht werd er wel bijzonder weinig geslapen en de volgende ochtend zagen enkelen er wat belabberd uit! Na het eten werd er voor de laatste maal opgesteld om groepsgewijze in de diverse bussen te verdwijnen om het inmiddels slechter wordende weer tegemeet te rijden. De rit duurde ongeveer tot twee uur en zodoende kwam er een einde aan een prachtig luchtvaartkamp.

G.B. Hanenburg.